1. Wieczernik
W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowywano Paschę, zapytali Jezusa Jego uczniowie: «Gdzie chcesz, abyśmy poszli poczynić przygotowania, żebyś mógł spożyć Paschę?» I posłał dwóch spośród swoich uczniów z tym poleceniem: «Idźcie do miasta, a spotka was człowiek, niosący dzban wody. Idźcie za nim i tam, gdzie wejdzie, powiecie gospodarzowi: Nauczyciel pyta: gdzie jest dla Mnie izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? On wskaże wam na górze salę dużą, usłaną i gotową. Tam przygotujecie dla nas». Uczniowie wybrali się i przyszli do miasta, gdzie znaleźli, tak jak im powiedział, i przygotowali Paschę. Mk 14, 12-16
Sala Wieczernika na Syjonie
Nasza wędrówkę rozpoczynamy w Wieczerniku. Miejsce, w którym Jezus wraz z uczniami spożył Ostatnią Wieczerzę znajduje się na górze Syjon, poza murami starego miasta. Sala Wieczernika była przez wieki wielokrotnie przebudowywana, ciężko więc ocenić autentyczność murów. Budynek w obecnym kształcie pochodzi zasadniczo z czasów średniowiecza. Miejsce to identyfikowane jest jako Wieczernik jednak już od pierwszych wieków chrześcijaństwa. Istnieje też tradycja, która lokalizuje Wieczernik w miejscu obecnego niewielkiego kościoła św. Marka. Tezę tę z pełnym przekonaniem podtrzymują wierni Kościoła syryjskiego, do którego należy świątynia. Przyznać trzeba, ze miejsce to jest bardzo niezwykłe – wg tradycji wznosi się w miejscu, w którym znajdował się dom należący do matki św Marka. Niestety nie zrobiłem tam żadnego zdjęcia.
2. Ogród Oliwny.
Wtedy przyszedł Jezus z nimi do ogrodu, zwanego Getsemani, i rzekł do uczniów: "Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę tam i będę się modlił". Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: "Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną". I odszedłszy nieco dalej, upadł na twarz i modlił się tymi słowami: "Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty". Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: "Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe". Mt, 26, 36-41
Ogrodzie Oliwny, widok w tobie dziwny!
Drzewko oliwne zasadzone w 1964 r. podczas potkania ekumenicznego przez papieża Pawła VI i patriarchę Atenagorasa
Niezwykle wzruszającym dla każdego chrześcijanina miejscem jest Ogród Oliwny – Getsemani. Rosnące w nim drzewa oliwne być może nie pamiętają Jezusa, samo miejsce jednak zachowało jednak swój charakter od czasów starożytnych. Ogród położony jest u podnóża Góry Oliwnej, nieopodal doliny potoku Cedron z malowniczym widokiem na Wzgórze Świątynne. Obok ogrodu wznosi się Bazylika Konania, zwana też Bazyliką Narodów. W jej wnętrzu w pobliżu ołtarza znajduje się skała, na której wg tradycji modlił się Jezus w Wielki Czwartek. Skała otoczona jest ogrodzeniem przypominającym ciernie, w którym uwięzione zostały ptaki.
Bazylika Agonii, zwana też Bazyliką Konania
W pobliżu Ogrodu Oliwnego znajduje się podziemny kościół Wniebowzięcia NMP z symbolicznym grobem Maryi. Obok wejścia do niego znajduje się często pomijana w przewodnikach Grota Pojmania w miejscu, w którym wg tradycji Jezus został pojmany przez strażników po zdradzie Judasza.
Grota Pojmania
3. Pałac Kajfasza - ciemnica.
Po pojmaniu Jezus był przetrzymywany w pałacu Kajfasza, znajdującym się wg tradycji na zboczach góry Syjon. W miejscu tym wznosi się niezwykle interesujący kościół św. Piotra in Gallicantu (przy pianiu koguta). W podziemiach kościoła znajdują się lochy, w których Jezus spędził noc z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek, czyli ciemnica.
kościół św. Piotra in Gallicantu (przy pianiu koguta)
Ciemnica - pałac Kajfasza
Ciemnica - pałac Kajfasza
Przed pałacem Kajfasza rozgrywa się słynna scena zaparcia się św.Piotra. Do wydarzenia tego nawiązuje nazwa kościoła oraz stojąca obok niego rzeźba.
Piotr zaś siedział zewnątrz na dziedzińcu. Podeszła do niego jedna służąca i rzekła: «I ty byłeś z Galilejczykiem Jezusem». Lecz on zaprzeczył temu wobec wszystkich i rzekł: «Nie wiem, co mówisz». A gdy wyszedł ku bramie, zauważyła go inna i rzekła do tych, co tam byli: «Ten był z Jezusem Nazarejczykiem». I znowu zaprzeczył pod przysięgą: «Nie znam tego Człowieka». Po chwili ci, którzy tam stali, zbliżyli się i rzekli do Piotra: «Na pewno i ty jesteś jednym z nich, bo i twoja mowa cię zdradza». Wtedy począł się zaklinać i przysięgać: «Nie znam tego Człowieka». I w tej chwili kogut zapiał. Wspomniał Piotr na słowo Jezusa, który mu powiedział: «Zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz». Wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał. Mt, 26, 69-75
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz